Ab Ve Kemalist Düşünce (3)

6 ^0_C

İstanbul

Ramazan Demir

19 Ağustos 2018 Pazar

Ab Ve Kemalist Düşünce (3)

AB’yi kurtuluş reçetesi olarak sunan ve savunan çevreler, siyasiler, yazarlar, holding patronları bu sorunun cevabını bulmalıdırlar. AB, Türk insanına pembe bir rüya gibi sunuluyor, AB’ye üyeliği “aş-iş, refah-zenginlik, huzur-mutluluk kapısı olarak sunuyorlar, resmen Türk halkını hafife alıp onları işletiyorlar?...

Atatürkçülüğün öngördüğü temel ilkeler, AB değerlerine uygun değil… Milliyetçilik, millilik, üniter devlet, toplumun bütünlüğü Atatürkçülükte temel ilkelerdir, fakat AB kriterlerinde, en azında Türkiye’ye uygulanmak istenen kriterlere uymamaktadır. Çünkü, yüzyıllardır devam eden bir amacın, idealin sonucu olarak “Serve” plânı ortaya çıkmıştır, bunun derin tarihi kökleri vardır… Osmanlının yıkılmasıyla aniden ortaya çıkmadı bu “Serve” plânı… 100 yıllarca devam etmiş bir hayalin somut plânı olarak Osmanlının önüne konuldu, yüzyıllardan beri devam ede gelen bir hedeftir… Bunu Gazi Paşa zamanında gördü; nitekim Erzurum Kongresinde verdiği söylemde şu noktalara dikkat çekiyor: “…Her türlü işgal bizi Rumeli’den ve Anadolu’dan kovmak için sinsi plân yapılmıştır; istediklerini farklı göstermek için Rumlaştırma ve Ermenileştirme esasına dayalı olacak.” Bugün bunun farkında olmamak, gaflet ve hıyanet içinde olmak demektir.

Batının “çağdaş Serve” hayali gizli-açık plânı, Kuzey-Doğu Anadolu’yu Ermenistan’a vermek, Güneydoğuda “Kuzey Kürdistan” kurdurmak, Ege’yi Rumlara vermek… Çağdaş Servin plânı budur; bunun kamuflajı da AB patronajıdır… AB üyeliği, Türkiye’nin bütünlüğüne yönelik bir harekettir… Tarihten gelen bir kin ve öç alma psikolojisi farklı kimliklerle yaşıyor… Türkiye’ye uygulanmak istenen AB standartları değildir. Batı için “milli ideal” olarak tarih boyunca yayılmak istenen ve tek amaç olarak nesillerden nesillere aktarılan “Hıristiyanlık” kültür egemenliği hedefi her dönemde varlığını göstermiştir. Bu günde bu hedef nettir; AB’nin “ortak çıkar” kasasında “haçlı politikası” zarfı içinde durmaktadır. Bunun anlamı ve boyutları, kısa bir geçmişten bugüne uzantısı olan bir olay değildir. Sıradan yazılı sade bir belge de değildir; fikir ve ideolojiye dayalı Batı için “milli ideal”dir.

AB’nin ortak çıkar ve haçlı politikasına uymayan hiçbir hareket ve toplum, kendi icat ettikleri değerler manzumesine dahil etmezler. Kolay hükmedebilecekleri, sömürüp yönetebilecekleri küçük lokma devletleri içlerine alıyorlar. İşte Yugoslavya örneği; parçaladılar ve öyle alıyor… Türkiyeyi bölük pörçük edip öyle içine almak ve sindirmek istiyor. Coğrafya, nüfus, Pazar bağlamında Almanya’dan sonra en büyük ikinci ülke... Bölgesel etnik kimlik tırmanışını yetmiyormuş gibi, Lozanda tarifi yapılmış olan ve sınırları kesin hatlarla belli olan “azınlıklar” ifadesine yeni boyutlar kazandırmak isteniyor… AB temsilcisi Lozan’ın yeniden tartışılıp azınlıklar konusunun genişletilmesini istiyor… Kıbrıs, Ege, Güneydoğu, Ermenistan, Pontus yetmedi; Kürt, Alevi, Çerkez, Boşnak, Fellah, Gürcü azınlıkları yaratılmak isteniyor.

AB temsilcisi Türkiye’ye geliyor ve doğrudan Diyarbakır’a gidiyor… Buna ses çıkaran yok… Devlet, parlamento, Hükümet suskun… Bir Türk Dış İşleri bakanı, ilgili ülke ziyaretlerinde dese ki “..ben Korsika’ya veya Belfast’a gidiyorum…” dese, acaba neler olur?

Bunu tahmin ve tahayyül edebiliyor musunuz?

Pekiyi neden suskun kalınıyor?

Bir toplumu içten çökertmek ve istediği yönetip yönlendirmek için bazı silahlar kullanır; bunların başında borçlandırma ve sattırma gelir… Önce borçlandırılıyor ülke, sonra elinde “milli” kimlikli ne var ne yoksa “özelleştirme” adı altında sattırıyor… Önce borçlandırarak kıpırdayamayacak hâle getiriliyor; zira, kıpırdayacak olsa ülke ekonomik krize sokuluyor... Sonra ne oluyor, bir telefonla ne kadar kâr eden devlet kuruluşu varsa satışa çıkarılıyor; ve devletin yetkilileri kasaptan et satar gibi, “…baba gibi satarım…” diyerek “pazarlama” yapabiliyor… IMF ya da Dünya Bankası ya da AB komiseri telefon ediyor; Tüpraş’ı sat, MKE’ni sat, Telekom’u sat, Etibank’ı sat, Sümerbank’ı sat… sat oğlu sat… Pazarlama uzmanı müzayede son gongu da vuruyor; “saaattttııımmm…”

Atatürk, 1917 de başlayıp yaygınlaşan Bolşevik ihtilalinden kısa bir süre sonra, yaklaşık iki yıl sonra, Milli mücadeleyi başlamıştır. Fukara Anadolu’da sermaye yok ki özel teşebbüsle kalkınma planları yapılabilsin. Vatan mücadelesinde dahi, devletin kasası sıfır noktasında, milleti top yekun “seferberlik” ruhuna sokmasındaki sebeplerden biri de devletin parasal güçsüzlüğü. Zaten devlet” sıfatını temsil edenlerin dışında başlatılan bir mücadele idi. Devletin kasaları, hazineleri İstanbul’da padişahın ve sadrazamın emrindeydi, M Kemalin emrinde değil… Kasası boş olan devlet, varlığını garantör değer olarak ortaya koymuş ve “devletçilik” ilkesiyle, Anadolu’nun kalkınması planlanmıştı. Dolayısıyla Atatürk’ün altı umdesinden biri olan devletçilik, bazı kendini bilmezlerin sandığı ve iddia ettikleri gibi Bolşeviklerin uyguladıkları bir devletçilik değildir. Bununla suçlayanlar yanlış yolda olmuşlardır… Diğer tarafta bu model “…bugünkü şartlarla geçerli midir?...” sorusuna verilecek yanıt, tabii ki “hayır” dır… Bugün bunu iddia edenler, Atatürk’ün devletçiliğini Bolşevik modeli uygulamakla suçlayanlar kadar haksız sayılmalıdır. Zira artık o dönemler gerilerde kaldı. Ancak, hâlâ bugünkü Türkiye’nin kalkınmasının, 1920’lerde kurulan yeni cumhuriyetin ilkelerinden olan “devletçilik” ilkesiyle olacağını savunan kerliferli insanlarımız var. Atatürkçülüğün devletçilik anlayışını kaba ifadelerle “…devlet pijama mı yapıp satsın, kunduracılık mı yapsın, bakkallık-kasaplık mı yapsın?...” diye soranlara, 1920larda kalan bu zevatlara da; ”…pek tabii ki devlet gerektiğinde bunu yapmalıdır… pijama da satmalı et de… eğer halkın ihtiyacı varsa bunu yapmalıdır…” diyen bir anlayışı kabul etmek doğru bir seçim olmaz.

Devletçilikte olmayan rekabetin kalitesizlik getireceği gerçeği göz ardı edilmemeli. Devletçiliğin karşısına çıkan çağın teknolojisine “devlet hantallığı” ile rekabet etmesi, uyum sağlaması pek mümkün görünmüyor. Olsaydı SSCB yıkılıp parçalanmazdı… Onlar da artık bunda yanıldıklarını anlıyorlar. Dolayısıyla Atatürk’ün “halkçılık” ve “devletçilik” ilkelerine dayanarak bu savunmayı yapmak doğru bir çıkış değildir. Bu konuyu bilen insanların de onay verebileceği bir düzeyde bir öneri olmadığı bir gerçek…

Diğer yandan Atatürk’e mal edilen bazı söylemler de var; örneğin “…dogma bırakmadım…” diye başlayan-devam eden söylemin Atatürk’e ait olmadığı, Atanın ölümünden sonra bazı maksatlıların bunu ortaya attıkları ileri sürülmektedir… Bunun aslında Türkiye’ye Kominizim rejimini ithal etmek isteyenlerin bir uydurması olduğu iddia edilir… Doğru mu, yanlış mı belge göstermek gerek; o da elimizde yok… Atatürk ile ilgili her türlü araştırma ve belgelerin yapılıp toplandığı merkezin başındaki bilim insanı akademisyen bunu böyle söylüyor. “Atatürk’ün sağlığında çıkmış bir söylev değil. Şüpheli sözlerdir. Atatürkçülüğün önünü kesmek, engellemek için çıkarılmış bir söz…”

AB ilkelerinin Atatürkçülüğe ters olduğunu gösteren açık örnekler var. Atatürkçülük ilkelerinden olan “devletçilik” AB kriterlerine aykırı. Yine Atatürkçülüğün “halkçılık” ilkesine de karşı AB. AB üyesi Fransa’daki isyan, aslında AB’ in temelini oluşturan ekonomik birlik modeli liberalizme dayalıdır; bu modele karşı bir isyan vardır. Kezâ aynı Fransa AB anayasasını da ret etti. Bu da liberalizme karşı bir isyandır. Bunları yan yana koyduğunuz zaman AB nin geleceği tartışma konusudur. Geleceği belli olmayan, tartışmalı bir örgütün üyesi olmak için bu kadar “zırva” icat etmeye neden gerek var? Bunun farkında değil mi ki bir seri yasa çıkarıyor milli meclis? Yoksa kendi iradesi dışında bir gücün etkisiyle mi parmak kaldırıp-indiriyor? Milli meclis, acaba, kendi düşüncesini yansıtmıyor mu?

(Son)

ÖNCEKİ

Atatürk’Ü Tarif Etmek…

SONRAKİ

6 ^0_C

Ramazan Demir

Ab Ve Kemalist Düşünce (3)

Atatürk’Ü Tarif Etmek…

Zarif Anama

Önerilen Yazılar

Yorum Yap

Kategoriler

Faydalı Linkler

Son Yazılar

Feodalizmin Devlete İsyanı: Dersim Olayları... (1)

Çanakkale'de Liseli Şehitler…

Tarih Tekerrür Etmesin…

Ramazan Demir

Ab Ve Kemalist Düşünce (3)

Atatürk’Ü Tarif Etmek…

Zarif Anama

Önerilen Yazılar

Feodalizmin Devlete İsyanı: Dersim Olayları... (1)

“El Bebek, Gül Bebek Gibi Okşanmak!”

Yorum Yap

Kategoriler

Faydalı Linkler

Son Yazılar

Feodalizmin Devlete İsyanı: Dersim Olayları... (1)

Çanakkale'de Liseli Şehitler…

Tarih Tekerrür Etmesin…