Reel Hayattan Yansımalar…

6 ^0_C

İstanbul

Ramazan Demir

8 Temmuz 2022 Cuma

Reel Hayattan Yansımalar…

Reel Hayattan Yansımalar…

Bir deyiş vardır; “eğri oturup doğru konuşalım…” Bu söylem üzerinden hareketle, gelin bir konuda samimi olalım; aşağıda bazı cümleleri “rol model” olarak kullanılan hayali bireyden ya da günlük hayatınızda karşılaştığımız-gördüğümüz bireyden duyduklarımızı düşünelim. Ki, eminim bu söylemlerin çoğunu reel hayatta çok görmüş, yaşamış konuşmuşuzdur…

Akıl çelme…

Sözü temsilen birey; hatayla doğruyu özünde barındırdığını, hem hata hem de doğru yaptığını belirtir ve devamında;

“Severim de sevilirim de, üzerim de üzülürüm de!..”

Bu ifadelerin ne kadarı gerçek olduğu tartışmalıdır.

Birey bu ifade ile bazı kaçamak yollar arayarak, vatandaşın aklını çelmeye çalıştığı hedefi var gibi bir izlenim veriyor insana…

Bununla da yetinmiyor ve ardından “işte ben buyum” deyip karşısındaki bireye ‘rest çekme’ eğiliminde olma ihtiyacını neden hisseder?

Rest çekmek yetmez; daha da ileri giderek bu hal ve hareketin kendisine mutluluk getirdiğini söyler ve onunla avunur…

İçsel barışıklık…

Kimi insan kendiyle çok barışıktır; kendisini o denli sever ki hatalarıyla, sevaplarıyla sever kendini… Doğru ya da yanlış algılarıyla, duygularıyla, gelmişiyle, geçmişiyle bir bütün olarak sever… Bu tipler hatalarından üzüntü duymazlar ve doğruyu ararlar, yani hatanın alternatifini arayıp bulurlar… Geçmişi de benimser fakat onu siler, sadece bugüne ve geleceğe bakar…

Birey, yapmış olduğu hatalardan kendine dersler çıkarır, hataların insan için olduğuna, hata olmadan doğrunun anlaşılmayacağına inanır… Yanlışlardan hayatın eğrilerini ve doğrularını öğrenir, hayatı tanır…

Zorlanır ama insanlara güvenmemeyi de öğrenir…

Geçmişi irdelemek…

Birileri, birilerinin geçmişiyle ilgilenilir ve o bireyin geçmişi irdelenir. Aslında bu işin ne kadar anlamsız olduğunu da bilir insanlar, ama yine de birilerinin geçmişini deşmek, araştırmak, adeta merak haline gelir. Bundan nemalanmak için kendince deliller, gerekçeler bulur ve yeri geldikçe kullanır.

Adı üstünde, geçmiş!

Bireyi değerlendirmek için ölçüt olarak geçmiş öncelikli olmamalı, öne çıkarılmamalıdır; kişi bugünüyle, andaki yüreğinin hisleriyle değerlendirilmeli… Bireyin geçmişi, bir “kara örtü” gibi her değerin üzerine serilmemeli…

Bireyin yanlışla dolu geçmişi, peşin değerlendirme kriteri olarak öne çıkarılmamalı… Bunu yapabilmek kolay değil, çok zor, ama önemli olan zoru başarabilmektir…

Özetle bu tip insanlara şans verilmeli…

Gıybet etmek…

Birileri, bir başkası-başkaları hakkında olmuş-olmamış bir sürü ‘dedi-kod(y)u’ kumkumasını çalıştırır. Bilindiği gibi gıybet, mürailiktir, riyakârlıktır…

Bireyin ardından, gıyabından konuşmanın manevi yükü bir yana, insanın kendisini de mutsuz eder zaman içinde. Bireyin aleyhinde gıybet yapılıyorsa, bilinmelidir ki o kişi, birileri için ‘konuşulacak değerde konu olma’ özelliğine sahiptir!.. Bu da konuşulanı ‘değerli’ kılar…

Peşin hükümlülük…

Birini peşin hükümle yargılamaya kalkmanın anlamı nedir?

Bu konuda günlük hayatta yaşanan pek çok olay vardır.

Eğer birileri, birilerinin hatalarını anlatarak yargılama yapıyorsa, biliniz ki o insan aslında kendi hatalarını örtme eylemi içindedir.

Sürekli yalan-yanlış yargılama ile başkası hakkında ‘hüküm’ veren insan, kendini aynada görmeye cesareti olmayan insanlardır.

Hayatından silmek…

Birilerini hayatınızdan neden silersiniz?

Böyle bir soruya muhatap hisseden; ‘acaba beni de sildi mi’ şüphesini geçirir içinden… Seviliyorsa ve yer etmişse yüreğinde, o insan silinmez, hep kalır ve şu mesaj verilir; ‘hayır silinmediniz!’ denir…

Onun yeri kalbinde olur, ayrılmıştır müstesna köşelerden bir alan ona…

Öyle ki, onun için yürekte ayrılan yer, bir daha silinmemek üzere kazınan yerdir; bireye hem hatanın, hem de sevabın tecrübe örneği olarak…

Çelme takma…

Bireyin başarısını kıskananlar, başarısızlar, kompleksliler; bazen, çelme takarlar başarı grafiği yüksek olanlara… Temelde kindarlık, çekememezlik duygusu egemenliğinde olurlar. Çelme atanların eylemleri kadar davranışlarının altındaki zihniyetin “gaddarlığı” sezilir. Bu bağlamda onların ne yaptıkları kadar düşüncedeki hinlikleri önem kazanır…

Çelme takma konusunda çok alternatiflerle karşılaşılır. Bazıları başarılı olur, bazıları da kazdıkları kuyuya kendileri düşer; âleme ibretlik olurlar…

Sonuç…

Sonuç olarak; her bireyin hayatı kendine; “benim dinim bana, senin dinin sana” kutsalında olduğu gibi, kısacası… Sonuçta yaşanan hayat bireye ait; ‘gelene de, gidene de eyvallah’ der geçer, zira ne geleni ne de gideni engelleyebilir!..

Başkasının geçmişine saygı duyduğu kadar, başkasının da kendi geçmişine saygılı olmasını ister birey…

Kimse, bir başkasının hayatına yön veremez, vermeye de kalkmamalıdır, bireyin hayatı bir başkasını ilgilendirmez, başkasınınkini de bireyi…

Bu bağlamda yaşanılan her şeye evet ve yaşatan-yaşatılan herkese sevgiyle bakılarak yaşamaya devam etmek en realist yol…

Bugün pozitif enerjiyle doluyum; bunu siz dostlarımla, okurlarımla paylaşmak istedim.

NOT: Bu varsayımlı ifadeler sadece bireysel temelde algılanmalı, toplumsal dinamikler söz konusu olduğunda bireyin çok fazla görevleri ve sorumlukları vardır.

R. Demir (16.2.2013; www.r-demir.com)

ÖNCEKİ

10 Kasımda Cumhuriyet Yumruklanıyor

SONRAKİ

6 ^0_C

Ramazan Demir

Reel Hayattan Yansımalar…

10 Kasımda Cumhuriyet Yumruklanıyor

Farklı Bakış Açısıyla Köy Enstitüleri

Önerilen Yazılar

Yorum Yap

Kategoriler

Faydalı Linkler

Son Yazılar

Feodalizmin Devlete İsyanı: Dersim Olayları... (1)

Çanakkale'de Liseli Şehitler…

Tarih Tekerrür Etmesin…

Ramazan Demir

Reel Hayattan Yansımalar…

10 Kasımda Cumhuriyet Yumruklanıyor

Farklı Bakış Açısıyla Köy Enstitüleri

Önerilen Yazılar

Bağdat Müzesi Ve Kütüphanesi Neden Yakıldı?...(3)

Bu Seçimin Bütünlemesi Yoktur

Yorum Yap

Kategoriler

Faydalı Linkler

Son Yazılar

Feodalizmin Devlete İsyanı: Dersim Olayları... (1)

Çanakkale'de Liseli Şehitler…

Tarih Tekerrür Etmesin…