Eğitimli Kızlar Çağdaş Toplumun Kurucularıdır…

6 ^0_C

İstanbul

Ramazan Demir

8 Kasım 2015 Pazar

Eğitimli Kızlar Çağdaş Toplumun Kurucularıdır…

Türkiye Milli Eğitim verilerine göre okula gitmeyen bir milyon civarında kız çocuğu var Ülkemizde… Bu bir felaket tablosudur… Eğitimsiz kalan bu kızlarımız arasında Kebanlı kızlarımızın da olduğu mutlaktır…

Bunun için Kebanlı vatandaşlarıma bu mahalli gazete aracıyla seslenmek istiyorum; lütfen kızlarınızı okula gönderiniz, ne pahasına olursa olsun gönderiniz… Yetişemediğiniz ekonomik zorlukları devlet aşmaktadır, yeter ki eğitime gönül verin…

Yazık olmakta kız çocuklarına…

Evde kısmet bekleyip üretkensiz olma şansızlığına kurban edilen genç kızlarımız… Yazıktır onlara…

Köyleşmiş kasabanın dar sokaklarında inek peşinde, ağılda, bahçede, kapı önünde; köyde tarlada, sapta-samanda, dağda-derede, değirmende, odunda, ekinde-harmanda…

Küçücük elleri nasır tutmuş, çatlamış dudaklarıyla güneş yanığı çehresi, karışık-dağınık saçları, etrafa ürkek bakan pırıl pırıl gözleri, umut ile umutsuzluk arasında bocalayan yüreği, kaderlerini değiştirecek, kendilerine uzanacak bir “iyilik meleği” elini bekleyen kızlarımız…

***

Anadolu’nun farklı bölgelerinde eğitimden mahrum kalan kızlarımızı zora sokan fukaralıktır… Sadece fakirlik değil yoksulluk var oralarda… Yoksullukla birlikte cehalet var… Bunlar bir araya gelince kızların eğitimi en son seçenek oluvermekte… Bunu anlamalı ve mutlaka önlem almalıyız…

***

Varlık içinde olmak kadar fakirlik içinde “kutsal mücadele” vermek de insana büyük hazlar verir… Fakirlik inansa çoğu zaman tükenmez bir enerji verir, başarıyı kamçılar, büyük hedeflere yöneltir… Dayanışma mücadelesini verir… Bu dayanışmaya dayalı mücadele, yerinde ve ortamında olursa sonuç alınabilir… Fakat tüm yollar kapanmışsa yapılacak çok fazla bir şey yok gibi…

İşte bir örnek; sekiz yıllık zorunlu temel eğitimden sonra, taşımalı eğitim sonucu kapanan köy okullarından dolayı eğitimsiz kalan, kaderlerine terk edilen yoksul Anadolu insanının “kadersiz” kız çocukları örneği…

Çoğu köy okulu kapanmış; “kaş yapayım derken göz çıkarmanın bir tipik örneği…” olmuş taşımalı eğitim… Hiçbir köyde okul yok artık... Mahalle mektebi de yok eskide olduğu gibi…

Çağdaş eğitim imkanları var artık, bunlara yönelmek gerek…

Medeniyet için, refah için, ekonomik kalkınma için, sağlıklı toplum olabilmek için…

Kısaca, her şey için okumak, yazmak, öğrenmek, öğretmek, eğitmek…

***

Cumhuriyetin ilk yıllarında, ülke genelinde yapılan eğitim seferberliği sonucunda, bugünkü duruma gelmenin çok acı hatıraları olduğu muhakkaktır; çoğunu bilmek ve aktarmak mümkün değil, şahit olunanları da anlatmak kolay olmamıştır. Örneğin, 1925 yılına kadar okula gitmemiş, 10 yaşına gelmesine rağmen okul görmemiş Cumhuriyetin ilk nesil kızları çoktu; bunların arasında fırsatı yakalayanlar başarılı olmuşlar ve mutlak surette ülke hizmetine koşmuşlardır.

İşte bir örnek; emekli fakat hâlâ aktif görevde olan, 90 yaşlarında pırıl pırıl zekasıyla İstanbul Milli Eğitim Müdürlüğüne “danışman” rehber olan tarih öğretmeni, Refet Hanımefendi…

Cumhuriyetin yaşayan tek kadın öğretmeni…

Söylediklerinden çok özet ifadelerine bakalım: “…Gelibolu’da cumhuriyet mektebi açıldı ve karma öğrenci okuyordu. Bir de kız mektebi açılmıştı… Bu gün bile karmaya karşı olanlar var… Anlamak mümkün değil bu kara zihniyeti…”

Refet Hanım okula yazıldığında, okulda öğretim dili Osmanlıca olmasına karşın kendisine bir soru soruluyor; “…Atatürk’ü tanıyor musun?...” İşte verdiği yanıtlar: “…Tanıyorum dedim, ama Atatürk’ü görmemişim... Fakat kafamda bir Atatürk imajı çizmiştim; kafamda kalpaklı biri vardı çünkü… Kocatepe’deki resme benzer bir resim var kafamda... Bu siluet annemin anlattıklarından dolayı kafama yerleşmiş bir Atatürk silueti idi...”

Savaş yıllarında varolma mücadelesi veren Anadolu’da yaşayan gayrı-Müslimler refah içinde yaşıyordu… İşte bir örnek daha Refet Hanım tarafından dile getiriliyor: “… komşumuz olan gayrı Müslim bir aileye gramofon gelmiş, çikolatalar gelmişti İstanbul’dan…”

Annesi, yandaki komşusunda gramofon çalınırken pencereyi kapatmış ki sesini duymasın ve üzülmesin küçük Refet… Annesi de ona şu telkini yapmış; “…M Kemal gelirse bayramınız olacak... Bizim de gramofonumuz o zaman çalınacak…”

Tüm bu zorluklara rağmen Anadolu kadını kız çocuğunu okutmuş, vatan hizmetine vermiş…

1925’lerdeki Türkiye’nin durumu ile 2007’lerin Türkiye okullaşma ve eğitim imkânları bağlamında çok farklıdır ve bugünümüzde şüphesiz ki çok daha iyidir; bunun kıymetini bilmek gerek…

Yeni Refet Hanımların yetişmesi için “yokluk” bahane edilmemelidir; çünkü, vatandaşın ardında “Devlet desteği” vardır…

Vatandaş olarak buna inanalım ve kız çocuklarımızı okutalım… Hele Keban ve çevresinde, en az Lise bitirmemiş hiçbir kız kalmamalıdır… Kebanlı Hemşehirlilerim aydın kafalıdır, geleceği görebilen sağduyulu insanlardır, onlara güveniyorum…

6 ^0_C

Ramazan Demir

Eğitimli Kızlar Çağdaş Toplumun Kurucularıdır…

Atatürk’Ü Anlamak: Türk Milleti İçin Ne Yapmadı Ki? (1)…

Üniversiteler Ve Doktora Tezleri…

Önerilen Yazılar

Yorum Yap

Kategoriler

Faydalı Linkler

Son Yazılar

Feodalizmin Devlete İsyanı: Dersim Olayları... (1)

Çanakkale'de Liseli Şehitler…

Tarih Tekerrür Etmesin…

Ramazan Demir

Eğitimli Kızlar Çağdaş Toplumun Kurucularıdır…

Atatürk’Ü Anlamak: Türk Milleti İçin Ne Yapmadı Ki? (1)…

Üniversiteler Ve Doktora Tezleri…

Önerilen Yazılar

Seyit Hasan Zerraki Ziyaretinde Şölen…

Kinci Ve Dinci...

Yorum Yap

Kategoriler

Faydalı Linkler

Son Yazılar

Feodalizmin Devlete İsyanı: Dersim Olayları... (1)

Çanakkale'de Liseli Şehitler…

Tarih Tekerrür Etmesin…