Çağdaş Toplum Olmak… (1)

6 ^0_C

İstanbul

Ramazan Demir

28 Mayıs 2011 Cumartesi

Çağdaş Toplum Olmak… (1)

Yazının başlığını taşıyan sözcükler, toplumun değişik kesimlerinde, vakitli vakitsiz birçok kişi tarafından kullanılmaktadır. Çağdaşlığın kriterleri de, genelde, kesimden kesime değişmekle birlikte, üzerinde temel felsefe olarak benimsetilen değer yargıları bütünlüğü, çağın getirdiği yeniliklere açık olmak ve çağın tüm imkânlarından yararlanmak olarak özetlenebilir.

Şüphesiz ki bu imkânları kullanırken insanların yapması gereken görevler ve sorumluluklar da var. Sorumluluk almadan, katkı yapmadan, üretmeden çağın nimetlerinden yararlanmak, geri ve tembel toplumların yaşam felsefesidir.

Beyinsel üretimin egemen olduğu toplumlarda kas gücü son plandadır. Çağdaş toplumlarda beyin gücü, her zaman kas gücünden önce gelir. Kas gücünün beyin gücü emrine verilmediği toplumlarda kargaşa ve kâbus vardır, sefalet vardır, sömürü vardır, kaptı kaçtı vardır. Bunun örneklerini yakın tarihte ve günümüzde, özellikle sanayi toplumu olmayan tarım toplumlarında görmek zor değil... Hatta etrafımıza bakacak olursak, bunlardan çarpıcı örneklerin yanı başımızda olduğunu da görürüz…

Üçüncü bin yılın başında olan dünyanın en çok ilgilendiği konu, beyin gücü ürünü olan bilgidir, bilimdir. Bunun ne ölçüde, nerede ve ne zaman kullanılacağı konusu, tartışma platformlarının ana gündem maddesi…

Bilgi üretmek, günümüzün refah toplumlarının yegâne sermayesi olmuştur. Somut değerle ifade edilemeyen ancak onun ürünü somut nesnelerle kendisini gösteren bilgi ve bilim, çağdaş toplumların en kârlı sermayeleridir. Bu sermayenin temelleri, geçmişteki eğitim hedeflerinin bugünlere ulaşan projeksiyonlarında saklıdır.

Bilim ve bilgi üretmek için bu üçüncü bin yılın başında baş döndürücü bir yarış var. Birkaç yıl öncesine kadar"gelişmiş ülke" tanımına en uygun sıfatları taşıyan sayılı dünya ülkesi vardı. ABD, Japonya, Almanya, İngiltere, Fransa, İtalya ve Kanada…

Genelde, kalkınmış veya "sanayileşmiş yediler" olarak tanımlanan bu ülkelerle yarışmak adeta hayal gibi geliyordu. Bunlara yakın konumda olanlar olduğu kadar, uzağında da bulunanlar çoğunluktaydı. Artık bu kalkınmış yedilerin hayat standartlarını yakalamış ve "kalkınmış ülke" sıfatlarını taşıyan yeni ülkeleri görmek mümkün. Bunu nasıl başardılar, sorusuna verilebilecek tek cevap, "bilim, teknoloji ve bilgi üretmek" olduğu kanısındayım. Bunun ön şartı da toplumda oluşan bilim kültürü ve bilim felsefesidir.

Eğer bir toplumda bilim kültürü gelişmemişse, bilim düzeyi ulusal olmaktan çok, cılız sesler halinde vızıldayan kişisel olmaktan öte gidemez.

Bu henüz kalkınmış ülkelerin çoğu, Güneydoğu Asya coğrafyasında yerleşik. Bunlar; Singapur, Hong Kong, Tayvan, Güney Kore, Endonezya ve Malezya…. Son günlerde büyük bir ekonomik sarsıntı geçirmekte olan G. Kore'nin gösterdiği toplumsal dayanışma ve özverinin temeli, bilgi toplumu olma yönünde verilen hedeflerin iyi benimsenmiş olmasından ve toplumsal bilim felsefesinin yaygınlaşmasından kaynaklanmaktadır. Güney Kore üzerinde oynanan kolektif ekonomik oyunların boyutlarını tartışan grupların endişe ve şüphelerinde ne kadar haklı olduklarını ayrıca zaman gösterecektir. Biz bu tartışmanın dışında kalmayı yeğleriz şimdilik...

Bunların arasında, özellikle irdelenmesi gereken bir ülke var; Malezya.... Uzakdoğu kıtasına dahil, irili ufaklı çoğu adalardan oluşmuş, uyanış halindeki bu dinamik güç, Türkiye’ye rakip olabilecek duruma geldi bile. Bu ülkenin Türkiye ile benzerliği, dini açıdandır. Aynı inanç standardına mensup iki ayrı ülke ve halkı. Toplumu oluşturan halkın mensup olduğu dinler ve milliyetler değişik; Müslümanlar, Hindular, Budistler, Hıristiyanlar…

Son günlerde “Türkiye Malezya olur mu?” sorusuyla çok yakın gündem maddesi kamuoyunun… Korkulan husus, Malezya’da Müslüman toplumuna ayrı olarak uygulanan “şeriat kuralları ve hukuku…” Bugünkü siyasi iradenin icraatlarından böyle bir endişe var, bunun için Ülkemizin gündemine girmiş vaziyette…

Bu konuda burada yer işgalini yapmama gerek yok, zira her basın organı bu konuyu işliyor, kendi görüş ve düşünce açısına göre…Böyle bir polemik yerine Malezya’nın ekonomik olarak nasıl bir model seçtiği ve kimi örnek aldığı konusunu irdelemeye çalışacağım

Bundan önceki başbakanları Dr. Mahatir Muhammed, Atatürk'ü kendisine örnek almış ve Türk Kurtuluş Savaşından esenlenerek Malezya'nın ekonomik kurtuluş savaşını vermekte önderlik yapıyor; tıpkı Atatürk gibi...

Toplam nüfusu 25 milyon civarında olan Malezya'nın 1980'li yıllarda toplam ihracatı, %15'i mamul olmak üzere, 4 milyar dolar civarında olmasına karşın, bugün, 10-15 sene öncesine göre biraz daha gelişmiş olduğu varsayılarak, elimizdeki 2004 yılı ihracat rakamı, %80'i mamul olmak üzere, 55 milyar dolar sınırını aşmaktadır.

Bir İslam ülkesi olan Malezya başbakanın gördüğü Atatürk gerçeğini, bizim bağnaz yobazlar, aslan sosyal demokratlar acaba ne zaman görecekler?

Yukarıda saydığım yeni kalkınmış ülkelerin hangisi yıllık ihracatlarının ne kadarını Batıya, ne kadarını Doğuya yapmaktadırlar?...

Doğulu toplum ile batılı toplum farklarını iyi anlamak gerek. Batılıkla Doğululuk coğrafi manada mı önemli, yoksa yaşam biçimindeki kriterlerde mi?...

Çağdaş toplum olmak için mutlaka Batı coğrafyasında mı yaşamak gerek?

Yada sadece Batılılaşma Batıdaki toplumlara özgü bir değer mi?

Toplumsal gelişme ve kalkınmalarda bloklar arasında kamplaşma mı, yoksa globalleşmeyi mi esas almak doğrudur?

Dünyanın Doğusundaki en uç coğrafi konumlu bir toplum çağdaş yaşam standartlarını yakaladığı gibi, Batının uç coğrafyasında yer alan bir toplumun çok geri ve ilkel kalabileceği göz ardı edilebilir mi?

Bu irdeleme konsepti bağlamında keyfiyeti, birilerin dikkatine sunmayı uygun buluyoruz.

İşte bunun için artık Türkiye bulunduğu coğrafyada, çağdaşlaşma sürecinde rakipsiz değil. Hem de pek ciddi ve atak birkaç ekiple yarışmak mecburiyetindedir.

Ne için yarışacak?

Tabii ki bugün bizi içine almayan ve içine sindiremeyen Kıta Avrupa toplumların sözde hedefledikleri çağdaş toplum kriterlerini en güçlü noktasından yakalamak için...

Türkiye'ye neden rakip, sorusunun yanıtı, kapsam ve mecazi boyutu ile şu cümlede gizli; "Adriyatik'ten Çin Denizi'ne kadar..." ifadeli ham nutukların dayanaksız olması ve hayal etmenin ötesinde herhangi bir alt yapı hazırlığı yapmadan ortaya söylenmiş bir ifade...

Pek tabii ki ortaya söylenen ifadelerin ana hedefleri güzel olunca, siz tarafından gerçekleşmemesi şansızlığı nedeniyle, bunu birilerinin üstlenmekte gecikmemeleri doğal sayılmalıdır.

Dünyayı ilgilendiren büyük bir ekonomik pazarın alt yapısını oluşturmadan, ulu orta hamasi nutuklarla politika yapmak yerine, akıllı stratejiler geliştirerek emin adımlarla yürümek ve uyuyan aslanı uyandırmamak daha doğru olmaz mı?

Artık bu deyişin tersi var; "Çin Denizinden Avrupa'ya kadar ekonomik pazar..." düşünce boyutu gelişti ve uygulamaya konuldu bile.

Kim tarafından mı?

Güneydoğu Asya’daki bu uyanan yeni dev ekonomik güçler aracıyla...

Doğudaki Batılı toplum Japon'lar tarafından...

Dünya pazarlarını kımıl gibi işgal eden Çin tarafından…

(devamı gelecek sayıda)

ÖNCEKİ

Dört Parmak-1

SONRAKİ

6 ^0_C

Ramazan Demir

Çağdaş Toplum Olmak… (1)

Dört Parmak-1

Kimlik-Kişilik Farkı…

Önerilen Yazılar

Yorum Yap

Kategoriler

Faydalı Linkler

Son Yazılar

Feodalizmin Devlete İsyanı: Dersim Olayları... (1)

Çanakkale'de Liseli Şehitler…

Tarih Tekerrür Etmesin…

Ramazan Demir

Çağdaş Toplum Olmak… (1)

Dört Parmak-1

Kimlik-Kişilik Farkı…

Önerilen Yazılar

Harf Devrimi Bizi “Cahil” Bıraktı Mı?

Mustafa Kemal’İn Seccadesi…

Yorum Yap

Kategoriler

Faydalı Linkler

Son Yazılar

Feodalizmin Devlete İsyanı: Dersim Olayları... (1)

Çanakkale'de Liseli Şehitler…

Tarih Tekerrür Etmesin…