Eğitim Modeli Üzerine İrdelemeler… (2)

6 ^0_C

İstanbul

Ramazan Demir

3 Ocak 2020 Cuma

Eğitim Modeli Üzerine İrdelemeler… (2)

Köy Enstitüleri “Türk Eğitim Modeli”dir.

Türk eğitim tarihinde “Türk modeli” denilebilecek ve uluslar arası örgütlerce kabul edilmiş bir eğitim programımız olmadı. Köy Enstitüleri eğitim projesi, UNESCO tarafından gelişmekte olan ülkelere model olarak önerilmesi tarihi bir olaydır; bunu böyle algılamak gerek.

Bu konuda düşüncelerini yansıtan Ord. Prof. Ziya Karal, Köy Enstitüleri eğitim projesi için şu ifadeyi kullanmaktadır; "…Tarih boyunca Türklerin dünya uygarlığına yaptığı tek özgün katkı…"

Proje uygulamaları ve olumlu sonuçları ortaya çıktıkça aleyhte yazı yazmak, sözler söylemek, propagandalar yapmak da eksik olmamıştı. Nitekim bu proje için “…köylüyü köyünde tutmak, şehre gitmesini engellemek projesi…” olarak da algılanmış. Bu varsayımı “doğru” kabul etsek bile ardındaki yanlış nerede, diye sorgulanabilir.

Diğer yandan köylünün sadece köylü kalması ve “elit” zümrelere, “eşraf” geçinenlere, saraylı, konaklı yetişmelere ve “burjuvazi” kalıntılarına hizmet etmeleri ve zahire üretmeleri için köylünün eğitilmesini istemeyenler hep çoğunluktaydı; bugün bile belli “köşe” işgalcileri zamlı-örtülü olarak dile getirirler…

Gazi Paşa’nın ifadesiyle "…köylü milletin gerçek efendisi…" olduğuna dair tespiti, aslında Köy Enstitü projesine uygun gelen bir söylemdir. Ancak, zaman içinde bu projenin feodalizm ve politik çıkarlara feda edilmesi söz konusu olan “efendilik” varsayımı da tam anlamına ulaşmadan yok edildi!...

Köy Enstitüleri projesi kültürün, çağdaşlaşmanın köye, köylüye ulaşmasıdır. Buralardan yetişen ve kendine güvenen gençlerin tekrar köye gidip köylüyü birçok alanda eğitmeleri, uyanışı başlatmaları, köylünün gerçekten “efendi” olduğunu hatırlatmaları feodalizmin, din duygularını sömürenlerin işine gelmedi.

Cumhuriyet dönemini kapsayan yenileşme, çağdaşlaşma faaliyetleri Türkiye Cumhuriyetini muasır medeniyetle tanıştırma ve kaynaştırma, uygarlıkla bütünleştirme faaliyetlerinin esası yine eğitime dayanmaktadır. Ana hedef, hep ileriye doğru gitmek, gelişmek, gelişme ile birlikte değişime uğramak…

İşte Türkiye’nin yapmaya çalıştığı bu çağdaşlaşma sürecinden geriye doğru bir hamle yapıldı; hem de vurucu ve yaralayıcı bir hamla…

Ölümüne yapılan bu vurucu hamle Köy Enstitü eğitim projesinin askıya alınması, sonra da dejenere edilerek kolu kanadı olmayan bir kuşa çevrilmesi, süreç içinde tamamen yok edilmesi!… Bu, tam anlamıyla eğitimden bir geri dönüştür… Köylünün eğitimine son verilme işlemidir; köylü çocukların eğitimsiz kalma işidir…

Eğitim hamlesiyle birlikte devletin önderliğinde, sermaye oluşturularak başlatılan ekonomik hamleler, bir uyanışın, kendini geliştirmenin başlangıcı oldu. Örneğin, bu dönemde başlatılan ağır sanayi hamlesi ile ülkenin her tarafında inşa edilen ve üretime geçen fabrikalar, daha da ileri giderek uçak yapmayı hedefleyen fabrikanın Kayseri’de kurulması, bu yenileşmenin en çarpıcı örnekleriydi. Bir yandan köylüyü eğitecek, diğer yandan yine köy kökenli gençlerin başlattıkları bu eğitim faaliyetleri yurdun her noktasında filizler, ardından meyveler vermeye başlayacak... Bu bir anlamda kasketlilerin, tahta bavulluların, köylü neferlerin kendi kaderlerine el koyuşlarıydı...

Her ne kadar aristokrat olma sevdasında olan bazı köşe kapmacalarımız buna karşı çıkmış olsa da köylü kaderine hükmedecek yeniliklerin içindeydi bu eğitim projesiyle...

İşte bu projeyi feodalizm, çirkin politikacı, din tüccarları ele ele vererek yok ettiler…

Şayet Köy Enstitüleri eğitim projesi yurdumun tüm birimlerine yayılsaydı, köylü vatandaşımız her yönüyle eğitilip üretime katkı yapsaydı, toplumun bulunduğu düzey çok farklı olurdu; o takdirde hala okumak ve yazmak yeteneğine sahip olmayan 6 milyon insanımız, okula gönderilmeyen iki milyon kız çocuğumuz olmayacaktı. Kentlisi- köylüsü mutlu, işçisi üretken, kentler varoş işgaline uğramammış olacaklardı…

Eğitimin verdiği özgünlükle yurdumun her tarafında aşı ve işi olan bir toplum olacaktı… Şiddette uzak bir toplum, insanca yaşayan bir toplum, ekonomisi düzgün giden bir toplum olma özlemiyle bu eğitim projesi yürütülmek istenmişti; ne yazık ki başarılamadı…

Toplumun her kesimine hitap eden kültürel alt yapısı gelişmiş bir toplumun fertleri arasında önemsenecek derecede olumlu diyaloglar varsa, insanlar kavga yerine konuşmayı tercih diyorlarsa, birbirini anlayabiliyorlarsa, yurttaşlık bilinciyle sorumluluk taşıyorlarsa ülkemin standardı daha farklı olacaktı…

(Devamı gelecek sayıda)

ÖNCEKİ

Atatürk’Ü Anlamak: Millet Olma Vasıfları…(4)

SONRAKİ

6 ^0_C

Ramazan Demir

Eğitim Modeli Üzerine İrdelemeler… (2)

Atatürk’Ü Anlamak: Millet Olma Vasıfları…(4)

Benim Atam Osmanlıdır Diyenlere...

Önerilen Yazılar

Yorum Yap

Kategoriler

Faydalı Linkler

Son Yazılar

Feodalizmin Devlete İsyanı: Dersim Olayları... (1)

Çanakkale'de Liseli Şehitler…

Tarih Tekerrür Etmesin…

Ramazan Demir

Eğitim Modeli Üzerine İrdelemeler… (2)

Atatürk’Ü Anlamak: Millet Olma Vasıfları…(4)

Benim Atam Osmanlıdır Diyenlere...

Önerilen Yazılar

Çanakkale'de Liseli Şehitler…

Dört Parmak-1

Yorum Yap

Kategoriler

Faydalı Linkler

Son Yazılar

Feodalizmin Devlete İsyanı: Dersim Olayları... (1)

Çanakkale'de Liseli Şehitler…

Tarih Tekerrür Etmesin…